مسعود کریمی بیرانوند
چند سال پیش که شنیدم برخی از دانشگاه های کشور در مقاطع تحصیلات تکمیلی اقدام به تاسیس رشته آینده پژوهی کرده اند، فکر نمی کردم، آینده پژوهی به این سرعت وارد بازار شده و نُقل محافل و مجالس شود.
مسعود کریمی بیرانوند
علی علیه السلام را جامع اضداد دانسته اند. یکی از این ضِدَّین را امشب مرور می کنیم. ایشان به حق خود را شایسته ترین فرد برای حکومت می دانست و معرفی می کرد، اما در ظاهر تلاش زیادی برای به قدرت رسیدن انجام نمی داد.
«خوب می‌دانید که من از همه کس به خلافت شایسته‌ترم و به خدا سوگند تا هنگامی که اوضاع مسلمین روبه راه باشد و در هم نریزد و به غیر از من به دیگری ستم نشود همچنان خاموش خواهم بود» (نهج البلاغه، خطبه 73)
کاهش درصد مشارکت مردم در این انتخابات، یادآور انتخابات مجلس هفتم در سال 1382 است که به خاطر عملکرد نامناسب اصلاح طلبان (مجلس ششم و دولت خاتمی) مردم از حضور در پای صندوقهای رای قدری دلسرد شده بودند.
مسعود کریمی بیرانوند
آن هایی که علوم اجتماعی خوانده اند، با نظریه بازیها آشنا هستند. این نظریه می کوشد، کنشهای بازیگران در عرصه های اقتصادی، اجتماعی و سیاسی را در یک فضای رقابتی قاعده مند همچون "بازی" پیش بینی کرده و در راستای پیروزی و کسب امتیاز هرچه بیشتر راهبردهایی را تجویز کند. به یاد داریم جمله آقای حسن روحانی را که می گفت؛ برجام یک بازی برد-برد است که ما سه گل زده ایم و دو گل خورده ایم!!! بله تعجب نکنید؛ اولین بازی در دنیا با نتیجه 3-2 که هر دو طرف برنده می شوند!
از برجام که بگذریم یک مزاح واقع نما که برآمده از تجارب تلخ و شیرین سالیان گذشته است، به ما می گوید انتخابات مجلس در خرم آباد به سرسره بازی می ماند که در آن کاندیداها با زحمت از سر و کول مردم (با عرض معذرت همان پلکان) بالا میروند و پس از رسیدن به اوج و در حالی که از سُر خوردن لذت می برند، به سرعت به زمین سخت انتخابات بعدی برخورد می کنند.
مسعود کریمی بیرانوند
عبدالرحمن ابن خلدون، دانشمند مسلمان قرن هشتمی، در کتاب مهم "العبر" نظریه ای به نام "علم عمران" ارائه می دهد که بسیای آن را شروع علم جامعه شناسی دانسته و پدران جامعه شناسی در غرب مثل آگوست کنت را مدیون ابن خلدون دانسته اند. وی در مقدمه کتاب، با روش شناسی انتقادی خود به مطالعه تاریخ حکومتهای متعددی پرداخته است و با استفاده از مفهوم محوری عصبیت، سیر تطور دَوَرانی تاریخ را شرح می دهد.
مسعود کریمی بیرانوند
شکر خدا، امسال هم توفیق شرکت در «بزرگترین مراسم اجتماعی تاریخ بشریت تا کنون» را پیدا کردم. پیاده روی اربعین مظهر حرکت جمعی انسان در صراط مستقیم هدایت الهی است (اهدنا الصراط المستقیم). هر چند قدر اربعین حسینی والاتر از فهم این حقیر است و ساحت قدسی آن فراسوی بحثهایی چون انتخابات است ولی به فراخور عقل خویش درسهایی از چهلم عاشورای را در رابطه با بحث انتخابات مجلس که چهلمین سالگرد خود را پیش رو دارد، بازگو می کنم.
