نظریه «سُرسُریزم» در انتخابات خرم آباد

 

مسعود کریمی بیرانوند

 

آن هایی که علوم اجتماعی خوانده اند، با نظریه بازیها آشنا هستند. این نظریه می کوشد، کنشهای بازیگران در عرصه های اقتصادی، اجتماعی و سیاسی را در  یک فضای رقابتی قاعده مند همچون "بازی" پیش بینی کرده و در راستای پیروزی و کسب امتیاز هرچه بیشتر راهبردهایی را تجویز کند. به یاد داریم جمله آقای حسن روحانی را که می گفت؛ برجام یک بازی برد-برد است که ما سه گل زده ایم و دو گل خورده ایم!!! بله تعجب نکنید؛ اولین بازی در دنیا با نتیجه 3-2 که هر دو طرف برنده می شوند!
 

از برجام که بگذریم یک مزاح واقع نما که برآمده از تجارب تلخ و شیرین سالیان گذشته است، به ما می گوید انتخابات مجلس در خرم آباد به سرسره بازی می ماند که در آن کاندیداها با زحمت از سر و کول مردم (با عرض معذرت همان پلکان) بالا میروند و پس از رسیدن به اوج  و در حالی که از سُر خوردن لذت می برند، به سرعت به زمین سخت انتخابات بعدی برخورد می کنند.