بازتعریف مفهوم «سبک زندگی سیاسی» بر اساس نظریه «اعتباریات» علامه طباطبایی

مسعود کریمی بیرانوند

چکیده

در رابطه با مفاهیم علوم اجتماعی ازجمله «سبک زندگی» و «سیاست» نیازمند داشتن تعاریفی هستیم که ضمن وفاداری به بنیادهای فکری و فرهنگی بومی و توجه به مسائل اجتماعی و سیاسی جامعه اسلامی، قابلیت گفتگو و یا رقابت با نظریات مدرن غربی را داشته باشد. در نوشتار پیش­رو در پاسخ به چیستی مفهوم «سبک زندگی سیاسی» با محوریت نظریه «اعتباریات» علامه طباطبایی به تعریف منطقی و تحلیلی مفاهیم سبک زندگی و سیاست پرداخته­ ایم و سپس به شرح ویژگی­های عام و خاص هر یک پرداخته­ایم، طوری که با استفاده از آن، بتوان در مورد تحقیقات و تحلیل­های علمی رایج دراین­ باره و نیز مسائل عملی مربوط به سبک زندگی و سیاست در جامعه اسلامی-ایرانی به‌روشنی نظر داد.

بر این اساس سبک زندگی الگویی از باورها، گرایش­ها و رفتارهایی است که انسان­ها در تعامل یا تقابل با شرایط محیطی خود، آگاهانه برای ارضاء احساسات و تمایلات نفسانی­شان اعتبار می ­کنند و یا به‌طور مختصر «سبک زندگی» عبارت است از؛ «الگوی کنش­های اعتباری ناشی از تمایلات نفسانی». همچنین سیاست یعنی «شیوه هدایت کنش­های دیگران در جهت تأمین مصالح عمومی افراد جامعه». با این تعاریف مشخص می­شود که سیاست مفهومی اخص از سبک زندگی است و به‌عبارت‌دیگر سبک زندگی جنس و سیاست فصل مفهوم سبک زندگی سیاسی است. پس «سبک زندگی سیاسی» عبارت است «از الگو یا مجموعه ­ی نظام ­مند کنش­های اعتباری ناشی از تمایلات نفسانی  که کنش­های دیگران را در جهت تأمین مصالح عمومی جامعه هدایت کند».

 

واژه­ های کلیدی

تعریف، سبک زندگی، سیاست، علامه طباطبایی، اعتباریات، کنش­های نفسانی.

 

 بازتعریف مفهوم سبک زندگی بر اساس نظریه اعتباریات علامه طباطبائی

 مسعود کریمی بیرانوند (دکترای اندیشه سیاسی از دانشگاه علامه طباطبایی تهران)

 

منتشر شده در فصلنامه تحقیقات کاربردی علوم انسانی اسلامی، دوره1، شماره 3 (۱۲-۱۳۹۶ - شماره پیاپی : ۳)

 

 

 

 

چکیده
برای مفاهیم علوم اجتماعی از جمله «سبک زندگی» نیازمند داشتن تعاریفی هستیم که ضمن وفاداری به بنیادهای فکری و فرهنگی بومی و توجه به مسائل اجتماعی و سیاسی جامعه اسلامی، قابلیت گفت‌وگو یا رقابت با نظریات مدرن غربی را داشته باشند. در نوشتار پیش‌رو در پاسخ به چیستی مفهوم سبک زندگی، با مروری بر تعاریفی که در دیدگاه‎های مختلف از سبک زندگی ارائه شده است، در نهایت با محوریت نظریه اعتباریات علامه طباطبائی و با روش منطقی به تحلیل و تعریف مفهوم سبک زندگی و سپس شرح ویژگی‌های عام و خاص آن پرداخته‌ایم؛ به گونه‎ای که با استفاده از آن، بتوان درباره تحقیقات و تحلیل‎های علمی رایج در این ‌باره و نیز مسائل عملی مربوط به سبک زندگی در جامعه اسلامی-ایرانی به‌روشنی نظر داد. براین‎اساس سبک زندگی الگویی متمایز و همگرا از باورها، گرایش‌ها و رفتارهایی است که انسان‌ها در ارتباط با شرایط محیطی خود، به صورت آگاهانه و برای ارضای تمایلات نفسانی برآمده از نیازهای طبیعی‌شان اعتبار می‌کنند. به‌ عبارت موجزتر، سبک زندگی عبارت است از: «الگوی متمایز کنش‌های اعتباری ناشی از تمایلات نفسانی». از مهم‌ترین دستاوردهای این تعریف آن است که اولاً جامع افراد بوده، حوزه سبک زندگی را بدون دلیل موجه محدود نمی‌کند و می‌تواند عناصر و اجزای آن را در بخش‌ها و لایه‌های مختلف توضیح دهد؛ ثانیاًً مانع اغیار است و برخلاف برخی تعاریف، اموری را که خارج از حوزه زندگی ارادی و انسانی‌اند کنار می‌گذارد؛ ثالثاًً ضمن توجه به جنبه‌های سلیقه‌ای، تکثر و تغییرپذیری سبک زندگی، با تأکید بر لزوم هماهنگی با نیازهای تکوینی وجود انسان و با استفاده از فطرت، عقل و وحی، امکان ارزیابی علمی و ارزشی کلیت و اجزای سبک زندگی را به ما می‌دهد.

واژه‌های کلیدی: تعریف، سبک زندگی، علامه طباطبائی، اعتباریات، کنش‌های نفسانی.

 

مبانی حکمی پیوند دیانت، معنویت و سیاست

یحیی فوزی

مسعود کریمی بیرانوند

 

منبع: مجله حکمت معاصر، دوره 7، شماره 4، پاییز و زمستان 1395، صفحه 51-68

چکیده
این مقاله در پاسخ به این مسئله مهم که "پیوستگی میان «معنویت» و «سیاست» چرا و چگونه محقق می­شود؟" کوشیده است تا با روش و داده­های مبتنی بر حکمت متعالیه، ابتدا درک درستی از مقوله­های «دین»، «معنویت» و «سیاست» به دست دهد و سپس مبانی حکمی ارتباط آن­ها را به‌طور مستدل روشن سازد. نتایج به دست آمده از رهگذر این کوشش حاکی از آن است که  دین با هدف «تکامل معنوی انسان» که یک حرکت جوهری آگاهانه است به دنبال آن است که  انسان را تا عالی­ترین کمالات وجودی رشد ­دهد و این مهم جز در بستر جامعه و امور سیاسی ممکن نیست. از این منظر هرچند سیاست در حوزه اعتباریات قرار دارد اما با توجه به اینکه کارکرد اصلی اعتباریات این است که واسطه­ی رساندن انسان از نقص به کمال شوند و سیاست نیز متکفّل دستیابی به مصالح عمومی جامعه است، دین به عنوان مجموعه­ برنامه­ها و راهنمایی­های الهی سیاست را در رساندن انسان­ها به کمالات معنوی­شان هدایت می­کند.

کلیدواژه‌ها

واژه‌های کلیدی: معنویت؛ تکامل معنوی؛ سیاست؛ سیاست دینی؛ حرکت جوهری؛ اراده آگاهانه؛ اعتباریات