آیا مسئولان محلّی بالأخره با مردم سخن خواهند گفت؟
مسعود کریمی بیرانوند
سخن گفتن با مردم از جمله اصول مهم حکمرانی در طول تاریخ ایران زمین بوده است. در سنت معصومان علیهم السلام هم سخن گفتن با عموم مردم بویژه در رابطه با مسائل حکومتی امری کاملاً جاافتاده و ضروری است. در دوران پس از اسلام نیز «خطابه» در نزد خلفاء و امراء جایگاه بی بدیلی داشته است؛ طوری که خطبه خواندن به نام خلیفه از ضرب سکه به نام او هم مهمتر بوده است و ضامن مشروعیت حکومت شمرده می شده است.
هرگاه کسی به حکومت می رسید، یکی از اولین کارها این بود که برای مردم خطبه مفصلی می خواند و در آن از اهداف، مقررّات و ویژگی های حکومت خویش سخن می گفت. تا حدود زیادی می توان گفت؛ فرمانروای یک دیار و شیوه زمامداری او برای اهالی آن شناخته شده بود.
طبیعی است که در دوران جمهوری اسلامی که بعد از حکومت معصومان برای اولین بار به نقش مردم در حکومت اسلامی معنا داد و نیز با گسترش امکانات ارتباط جمعی، مسئولان حکومتی برنامه ها، اختیارات و انتظارات خودشان را بی پرده با شهروندان در میان بگذارند. اما در عین تعجب می بینیم که بسیاری از مسئولان امروز با مردم سخن نمی گویند! تا جایی که به جرأت می توان ادعا کرد؛ بسیاری از مردم حتی مسئولان شهر و استان خودشان را نمی شناسند.
تنها چیزی که از بیشتر مسئولان و مدیران استانی و شهرستانی انتشار می یابد؛ خبر انتصاب و بعد از مدتی عزل آنها در برخی رسانه هایی است که شاید کمتر از ده درصد ضریب نفوذ در جامعه داشته باشند. این در حالی است که در نظام اسلامی مردم باید نقش پررنگی در امر حکمرانی داشته باشند و این کمترین مرتبه ی حق مردم است که مسئولان حداقل به صورت یکطرفه (مونولوگ) با آنها سخن بگویند. پاسخگویی به سوالات و انتقادات، علم و صداقت در گفتار، وفای به وعده ها و عمل کردن در چارچوب مصالح مردم که جای خود دارد.
در فضای مجازی بسیاری از افراد دیده می شوند که به راحتی با مخاطبان خود سخن می گویند و از این لحاظ وضعیت برخی افراد کم مایه و بی مسئولیت هم از برخی مسئولان ما بهتر است که حتی یکبار هم با مردم سخن نمی گویند.
امیدواریم با تغییراتی که در آینده خواهیم داشت؛ این معضل رو به بهبود رود و فرماندار جدید خرم آباد بتواند در این زمینه حداقل به اندازه حاکمان دوران قدیم که نه خبری از رسانه های امروزی بود و نه اعتقادی به مردم سالاری وجود داشت، با مردم ارتباط برقرار کند.
