زمینه­، امکان و دورنمایی از الگوی تشکیل قطب جهانی اسلام

                                                                غلامرضا خواجه سروی /  مسعود کریمی بیرانوند

 

منبع: مجله پژوهش های سیاست معاصر، دوره 2، شماره 5، بهار و تابستان 1393، صفحه 61-84

 

چکیده

اندیشه اتحاد اسلامی از قدیم الایام به ویژه در دو قرن اخیر، دغدغه برخی از نخبگان و اندیشمندان مسلمان بوده اما اینک با آماده­تر شدن شرایط داخلی و خارجی برای همگرایی مسلمانان و تصریح رهبر معظم انقلاب به لزوم ایجاد قطب جهانی اسلام که از ضرورتی شرعی، عقلی و آرمانی تاریخی برخوردار است، همچنان درک مناسبی از صورت­بندی اتحادیه اسلامی و نقشه تحقّق آن، در دست نیست و البته، عدم انتشار آثار قابل توجه در این زمینه، بر بحران بیرون رفت آن افزوده است ،در این شرایط، آیا می توان از طریق ­ بررسی وضعیت و موقعیت کشورهای اسلامی و الزامات و راهکارهای اندیشه­ای،تحقّق قطب جهانی اسلام در یک الگوی نظری شفاف در سه سطح ملّت، امّت و بین­الملل ارائه کرد. (سئوال)دستیابی به قطب جهانی اسلام،نیازمند وحدت در سه سطح ملت های مسلمان، امت اسلامی و بین الملل است. (فرضیه)مقصد مقاله آن است که نشان دهد کشورهای اسلامی چگونه می توانند با رویکرد به مردم­سالاری دینی،نخستین مقدمه تشکیل یک قطب بین­المللی اسلامی را فراهم آورند.(هدف)ارائه چارچوبی برای تشکیل قطب جهانی اسلام به شیوه نظریه مبنایی(روش)جهت ایفای نقش ممتاز در هندسه قدرت جهانی با حفظ حاکمیت کشورهای اسلامی از طریق اصل دعوت به منظور پذیرش جهانی حکومت اسلامی یافته مقاله حاضر است.(یافته)

            واژگان کلیدی: جهان اسلام، رهبر انقلاب، امت اسلامی، بین الملل اسلام و اتحاد اسلامی